CLASSE: GASTROPODA: TERRESTRE
FAMÍLIA: BULIMULIDAE
ESPÉCIE: Bostryx cuyanus (L. Pfeiffer, 1867)
Tamanho médio: diâmetro 14mm, altura 11mm
Ocorrência: Argentina (San Juan, Mendoza)
Localidade tipo: Argentina, Província de Mendoza, sem localidade específica
Altitude: 2000 – 3400 m
Nome original: Helix cuyana L. Pfeiffer, 1867
Sinônimos: Epiphragmophora cuyana (L. Pfeiffer, 1867); Bostryx (Platybostryx) cuyana; Bostryx (Platybostryx) doelloi Hylton Scott,1954; Platybostryx cuyana; Platybostryx doelloi; Bostryx lentiformis Breure, 1978; Bostryx doelloi
Descrição original:
(Pfeiffer, 1867): “T. umbilicata, depressa, lenticularis, carinata, tenuiuscula, oblique plicata, griseo-fusca; spira parum elevata, vertice minuto, papillatim prominulo; sutura submarginata; anfr. 4 planiusculi, celeriter accrescentes, ultimus juxta suturam convexiusculus, peripheria acute crenato-carinatus, non descendens, basi parum convexus, arcuato-plicatus; umbilicus apertus, 4, diametri occupans; apertura perobliqua, truncato ovalis, ad carinam angulata, intus fusca, nitida; perist. simplex, marginibus convergentibus, supero recto, basali breviter reflexo, columellari ad insertionem subdilatato.“
Comentários: Segundo Miranda, 2015: “Bostryx cuyanus é restrito a ambientes de alta altitude em duas áreas isoladas. Uma dessas áreas é a Precordillera (entre 2.000-3.400 m, Estepe Andina Meridional e Alto Monte) e a outra é a Cordilheira Principal (3.151m, Estepe Andina Meridional). A Cordilheira Principal consiste em grandes montanhas escarpadas com encostas íngremes cobertas de detritos e vales profundos.
Entre 3000 – 4000 m, tem um clima de Tundra, enquanto acima de 4000 m o clima se torna polar. A vegetação é típica de estepe, pastagem e prados (Méndez et al., 2006). Embora o vale que separa a pré-cordilheira da Cordilheira tenha uma largura de quase 50 km e somente em alguns lugares chegue a 100 km, a falta de similaridade ou relações entre sua flora e fauna que foi demonstrada para diversos táxons (Roig & Martínez- Carretero, 1998; Roig-Juñent et al., 2003; Ochoa, 2004). No entanto, Bostryx cuyanus é a única espécie do gênero presente em ambas as cadeias de montanhas.”
Fotos: (1) Breure, 1978: Museo Argentino de Ciencias Naturales Bernardino Rivadavia, Buenos Aires: HOLOTYPE de Bostryx lentiformis Breure, 1978, MACN 12113a, Argentina, “San Juan, Sierra del Tontal”, 8.5mm; (2) Breure, 1978: Instituto Miguel Lillo, Tucumán, Argentina: Bostryx cuyanus (Pfeiffer), IML 1212, Argentina, “Mendoza, near Villavicencio”, 1900m de altitude, 8.0mm; (3) animal vivo: Bostryx cf cuyanus, foto de Federico Dell Agnola, Argentina, Cerro Pelado, x.2022


Fontes:
Descrição original: (como Helix cuyana L. Pfeiffer, 1867) Philippi, R. A. (1867). Descriptio brevis molluscorum quorundam terrestrium a clarissimo viro Antonio Raimondi in Peruvia lectorum. Malakozoologische Blätter. 14: 65-79. Cassel., disponível online em https://www.biodiversitylibrary.org/page/15855866
página(s): 79
Descrição original: (como Bostryx (Platybostryx) doelloi Hylton Scott, 1953) Hylton Scott, M. I. (1953). Una nueva especies de Bostryx (Bulimulidae). Physis. 20: 409-413. página(s): 412, figs 1-4
Descrição original: (como Bostryx lentiformis Breure, 1978) Breure, A. S. H. (1978). Notes on and descriptions of Bulimulidae (Mollusca, Gastropoda). Zoologische Verhandelingen. 164(1): 3-255.
página(s): 96
Cuezzo, M. G., Jose Miranda, M. & Ovando, X. M. C. (2013). Species Catalogue of Orthalicoidea in Argentina (Gastropoda: Stylommatophora). Malacologia. 56(1 & 2): 135-191., disponível online em https://doi.org/10.4002/040.056.0210
página(s): 142
Miquel S.E. (1993). Las especies del género Bostryx Troschel, 1847 en la República Argentina (1ra. Parte). Archiv für Molluskenkunde. 121(1/6): 157-171.
página(s): 159, pl. 1, figs. 3-4; pl. 2, fig. 16
MolluscaBase: https://www.molluscabase.org/aphia.php?p=taxdetails&id=1288602